Seyrgaha ezmên..

em her du jî karin dilê xwe bi hev şa bikin û berê xwe bidin ezmên

ji van çirayên korik ji van neyşekeran

ji van diranên zarokên berşîr ji tavê ji gil û giyayên ziyanok

min ji destê van çavên heta ber destê sibê vekirî xilas bike

vî destê min ê tirsonek bigire di cihê xwe de nasekinin

xwe ji ser van malan re biqevêze ji ser van û ji ser yên he re jî

û were em berê xwe bidin ezmên

em ê niha bên filan sekingehê berê me li ezmên be bila

em ê bêjin me li filan derî peya bike otobûs ê bisekine em ê peya bibin jê

ev tarî û zilumata şevê xweş e halo bi xwudê helala xwudê heye

herkes bi xew ve here bila xweş e halo kêfa min jê re hat

pêxwas polîs têr û birçî herkes bila rakeve

bila herkes rakeve bes ez nahêlim tu rakevî û ez jî ranakevim

dema kes li cem me nema em dibin em em ranekevin

serî li me xweş bûye ji xwe kengî mabe em ê dev û lêvên hev bidin ber maçan

bela xwe ji min veke tu berê xwe bide ezmên

di vî destê te de çi heye nizanim were em berê xwe bidin ezmên

kengî digirim pê xurttir dibim qerebalixtir dibim

ev çavên te yên zemanê berê wekê daran wekê ku tenê mabin

çavê xwe berdidim te ji bo dilê min li te germ bibe germ dibe

min tu girtî û anî vî cihê asê

çi qas pencereyên te hebin min hemû yeko yeko dadan

ji bo tu berê xwe ji min banedî min hemû yeko yeko dadan

çend deqe dî re otobûs tê em ê lê siwar bibin û lêbidin herin

cihekî ku rev û veger jê re nîne bineqîne wekê dî na

destên te û destên min besî hev in bêje erê

min tu girtî û ji xwe re hilanî nesekine xwe bîne bîra min

nesekine xwe bîne bîra min

nesekine were em berê xwe bidin ezmên

helbest: turgut uyar - göğe bakma durağı

wergera ji tirkî bo kurmancî: pezkûviyê cûdî